هر چه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی

آوای خزر/ این‌که خودت در مرکز همه هستی قرار داری؛ اگر کار بدی کنی، سریع‌تر از آنچه فکر می‌کنی به سمتت برمی‌گردد. کارهای خوب هم از این قاعده مستثنا نیست و به گفته اندیشمندان مانند بومرنگ به سمتت کمانه کرده و برمی‌گردند؛ گاهی حتی سنگین‌تر از آنچه که به دنیا داده بودی.

در این روزهایی که بحران کرونا همه کشور را درگیر خود کرده، می‌توان این ضرب‌المثل را نوشت و در معرض دید قرار داد. در شرایط سخت است که مظنه آدم بودن ما دست خودمان می‌آید. اصلا بقیه را رها کن، این‌که درباره ما چه قضاوتی می‌کنند، مهم این است که حس و حال خودمان چطور است و منتظریم دنیای پیرامون‌مان و خدا با ما چگونه رفتار کند.

راستش در این شرایط بهتر است خودمان باشیم و خدایمان و قضاوت او. وقتی نگرشت چنین باشد دیگر نسبت به پیرامونت، آدم‌های اطرافت بی‌تفاوت نمی‌مانی. خودت از مرکز توجه خودت خارج می‌شوی و دیگران هم به اندازه خودت و خانواده‌ات برایت مهم می‌شوند. ذهنت فراتر از زمان و مکان می‌رود و به این فکر می‌کنی که اگر همه خوب باشند، من هم خوب خواهم بود و بالعکس. با چنین ذهنیتی در روزهای کرونایی همان‌گونه که به بهداشت فردی خودت فکر می‌کنی و نگران سلامت خودت هستی به دیگران هم فکر می‌کنی، به‌خصوص به دیگرانی که آن‌قدر تمکن مالی ندارند که بتوانند برای خود و خانواده‌شان حتی صابون به اندازه کافی بخرند یا وایتکس. وقتی فراتر از خودت فکر کنی و به بیان دیگر وحدت وجود شود راس تفکراتت دست به جیب می‌شوی و برای آن که ندارد اما بخشی از وجود توست هم صابون می‌خری و دستکش و وایتکس و ... حتی برای یک نفر که اگر همان یک نفر خوب باشد در سلامت او تو هم شریکی.

مسیح‌های زمان

محمد دلاوری، مجری تلویزیون بر این باور است در بحران‌های بزرگی مانند بحران ویروس کروناست که شخصیت و سعه صدر آدم‌ها خود را نشان می‌دهد. کسانی که در این فضا خودشان به‌شدت به استریل و بهداشت نیازمندند به کسانی که شرایطی ندارند تا بتوانند مرتب مثلا دست‌های خود را بشویند و آنها را استریل نگه‌دارند، نزدیک می‌شوند و به آنها کمک می‌کنند تا شرایط بهتری برای بهداشت و سلامت داشته باشند، مانند مسیحی هستند که به دنبال پاداش دنیوی نیستند. آنها روح بزرگی دارند و تلاش می‌کنند از این شرایط استفاده کرده و روح و بزرگ‌منشی خود را توسعه دهند. برای همین است که آستین بالا زده و پیشگام می‌شوند تا به تنهایی یا با تشکیل گروه‌هایی به نیازمندان کمک کنند.گاهی باید غذا و آب برسانند و گاهی مواد بهداشتی.این را هم بگویم در بحران‌هاست که گروه‌های مردم نهاد و کمپین‌هایی موفق‌تر عمل می‌کنند که در طول سال که شرایط عادی است برای روزهای سخت تمرین کرده باشند و بدانند در بحران باید چگونه وارد عمل شوند تا بیشترین پوشش و تاثیر را داشته باشند.

به‌عنوان مثال کشور چین که موثرترین گروه‌های مردم‌نهاد را دارد، مدام این گروه‌ها را به مناسبت‌های مختلف تمرین می‌دهد، یادم است زمانی که در پکن بودم، روزی مراسمی در حال برگزاری بود و در فاصله تقریبا 10کیلومتری این میدان یک گروه در حال آماده‌باش بودند، وقتی به آنان گفتم میدان در فاصله زیادی از اینجا قرار دارد چرا شما در این مکان آماده‌باش هستید، گفتند: «ما از این مراسم به‌عنوان تمرین استفاده می‌کنیم.» به نظرم گروه‌های مردم‌نهاد کشورمان هم از این الگو استفاده کنند.

مسؤولیت‌پذیری اولویت است

این مجری تلویزیون در پاسخ به این که برخی بر این باورند تا مثلا به رفتگران، راننده‌های تاکسی و ... دولت باید کمک کند و در این روزها مواد شوینده و بهداشتی در اختیارشان بگذارد، می‌گوید: این که تفکر قابل قبولی نیست. در همه دنیا، حتی در کشورهای قدرتمند و صاحب اقتصاد قوی در بحران‌های بزرگ مردم به کمک دولت می‌آیند و به همنوعان خود کمک می‌کنند. دولت ما قوی نیست و اقتصاد ما با چالش‌های زیادی روبه‌روست. در چنین شرایطی اگر مردم از کمک به هموطنان خود شانه خالی کنند، بحران جدی‌تر می‌شود. الان موضوع سلامت در صدر اولویت‌ها قرار دارد. کرونا بیماری بسیار واگیرداری است. ما نمی‌توانیم نسبت به سلامت و بهداشت عمومی بی‌توجهی کنیم و منتظر باشیم تا دولت دست به کار شود. تک‌تک ما در قبال سلامت خودمان و همنوعانمان مسؤول هستیم. اگر می‌خواهیم زودتر بر این ویروس غلبه کنیم، باید بهداشت و مراقبت‌های فردی و اجتماعی به دغدغه همه ما تبدیل شود.

انتهای پیام/1005